اصفهان در مرکز فلات ایران قرار دارد و پیش‌تر پایتخت امپراتوری‌های آل بویه و سلجوقیان بود. در دورهٔ صفوی[۲۰] پس از جنگ ایران با ازبک‌ها در ۱۵۹۸، شاه عباس بزرگ مراحل انتقال پایتخت کشور از قزوین به اصفهان را آغاز کرد. اصفهان در دوران عباس و جانشینانش معرفِ ایران صفوی شد. اروپایی‌های بازدیدکنندهٔ اصفهان از بازآفرینی این شهر شگفت‌زده شدند و شاهد نشانه‌هایی از ایرانی‌تر شدنِ نخبگانِ سیاسیِ صفوی بودند. از آن زمان «اصفهان نصف جهان» اصطلاحی برای معرفی این شهر شد. شاه عباس بناهایی بسیاری را در اصفهان ساخت و خودش نیز از معماران این شهر به‌شمار می‌رفت. بخش بزرگی از میدان نقش جهان، در زمان حکومت شاه عباس ساخته شد.
یک دیدگاه بنویسید
الزامی